Polen Part II

Lieve allemaal,

We zijn alweer twee weken in Polen en hebben weer veel gezien! Ik zal proberen de highlights er uit te pikken, maar pak er maar een kopje thee of een biertje bij…. : )

Pontjes-pret
Na een snel bezoekje aan de stad Bialystok, niet zo’n highlight vonden we, dus ik zal er verder niet over uitweiden, zijn we naar het Narew National Park gereden. We vonden een prima gratis camperplaats en gingen op verkenning. Het park is een soort moerasgebied, tenminste… dat zou het normaal gesproken moeten zijn, maar het is de laatste tijd duidelijk erg droog geweest in Polen (met uitzondering van vandaag!). Je kan door dit park een wandeling maken over houten loopplanken die onderbroken worden door een aantal pontjes. Dat zijn van die pontjes waar je jezelf via kabels naar de overkant kan trekken. Het water stond echter inmiddels zo laag dat de pontjes steeds vastliepen op de modderige ondergrond en het een hele kunst was geworden om naar de overkant te komen. Het leverde een uurtje vertraging maar vooral een hoop vermaak op. En natte voeten omdat het laatste pontje echt onbruikbaar was, maar een stukje verderop een plek was waar je door het water heen kon waden naar de overkant.

Bialowieza Forrest
Het woud van Bialowieza ligt in het oosten van Polen, tegen de grens met Wit-Rusland aan en is al in 1932 benoemd tot Nationaal Park. Het deel dat onder het Nationaal Park valt beslaat echter maar een 6e van het Poolse deel van het oerbos en dat is weer een klein deel van een veel groter gebied dat verder in Wit-Rusland ligt.
Het oudste, minst door de mens verstoorde deel van dit bijzondere natuurgebied is het laatste natuurlijke oerbos van Europa. Dit deel is ‘strictly protected’ en kan alleen met een gids worden bezocht. Op de camping hadden we een Nederlands-Colombiaans stel ontmoet met een dochtertje van 5, die wel samen met ons een gids wilden boeken, dat scheelt behoorlijk in de kosten en het was een gezellige middag.
Onze gids was een Italiaanse biologe met heel veel passie voor haar vak en voor Bialowieza Forrest in het bijzonder. Ik heb nog nooit iemand zo enthousiast horen vertellen over parasieten, schimmels, slijmzwammen, minuscule torretjes en dood hout. Tijdens een ruim drie uur durende tocht leerde ze ons alles over de verschillende boomsoorten, mossen, beestjes en de geschiedenis van Bialowieza.
Daarna hebben we alle indrukken verwerkt op een terrasje onder het genot van een Zubr biertje en de lekkerste Pierogi (Poolse dumplngs) die we tot nu toe geproefd hebben.

In Sanok bezochten we het Museum of Folk Architecture, dit openluchtmuseum bevat 200 gebouwen, met name boerderijen, die zijn verplaatst uit verschillende delen van de regio en je kan hier goed zien hoe het leven er in de 19e en 20e eeuw uitgezien moet hebben in dit deel van Polen.

Tramp Camp
Vervolgens reden we verder naar het zuid-oosten en kwamen we in het bergdorpje Cisna terecht op Camping Tramp. Een leuke, lekker rommelige, niet superschone, maar wel heel betaalbare camping van een hippiestel waar je 5 zloty voor een warme douche betaald, tenzij je gitaar speelt of een liedje zingt. Bij de vraag naar de wifi-code kreeg Coen te horen: no no no, we never share the wifi-code, talk to eachother! Bij nader onderzoek bleek zoiets zelfs al in de naam van het netwerk te staan… maarja, zoals op vrijwel alle campings staat alles alleen in het Pools vermeld. Geen idee wat we inmiddels allemaal al gemist hebben aan mededelingen en regeltjes… Bovendien worden de Corona-maatregelen hier op de campings helaas maar minimaal opgevolgd merken wij, dat is wel zorgelijk! Gisteren nog werden we op de camping waar we nu staan ingecheckt door een niet erg vriendelijke dame die ons streng wees op het verplicht dragen van mondmaskers everywhere everywhere op zo’n manier dat ik dacht dat we ineens in een redzone waren beland, om er vervolgens achter te komen dat de desinfect-spray bij de ingang van het toiletgebouw leeg was en we een van de weinigen zijn die netjes ons kapje op zetten everywhere everywhere…. Maar dat terzijde.
Wat erg leuk was bij Tramp is dat er in een grote schuur elke avond een vuur wordt gemaakt en gitaarmuziek wordt gespeeld en gezongen en iedereen welkom is om aan te schuiven.

Schilderachtig Zalipie
Een dorpje dat ik hoog op mijn verlanglijstje had staan was Zalipie. Het bijzondere aan dit letterlijk schilderachtige dorpje is dat er een heel aantal huizen te vinden is die zowel van buiten als van binnen beschilderd zijn met bloemenpatronen.
Het verhaal erachter is dat het vroeger een erg arm dorpje was waar inwoners kachels gebruikten die overal rookplekken achterlieten. Een van de vrouwen uit het dorpje, Felicia Curylowa, bedacht daar iets op door bloemen over de lelijke plekken heen te schilderen. De buurvrouw zag dat en deed hetzelfde en dat was het begin van een traditie van het beschilderen van de huizen door de vrouwen uit het dorp die nog steeds voort duurt. Zelfs de kerk is van binnen compleet in de bloemetjes gezet! Ik viel van de ene in de andere wauw en kijk-nou! Coen had het na een paar huisjes eigenlijk wel gezien hihi, smaken verschillen. Ik zal er verder niet te veel over in detail treden, de foto’s spreken voor zich denk ik en je moet er van houden… : )

Auschwitz - Birkenau
Een groter contrast tussen de ochtend en de middag is bijna niet te bedenken, maar na een zonnige ochtend in het kleurrijke Zalipie reden we door naar Auschwitz, of Oswiecim zoals de Poolse naam van de plaats eigenlijk luid.
We hebben een bezoek aan Auschwitz I en Auschwitz II-Birkenau gebracht met een gids en waren heel erg onder de indruk. De gids gaf hele goeie, duidelijke uitleg en vertelde over alle gruwelen die er hier hebben plaatsgevonden, maar op een hele rustige, heldere manier. Doordat iedereen een zender en koptelefoon kreeg hoefde je niet dicht op elkaar te staan of heel ingespannen te luisteren om haar te volgen en hoefde zij niet heel hard te praten om iedereen te bereiken.
We waren met een groep van rond de 12 personen en iedereen was de hele 3 uur durende tocht stil en luisterde aandachtig zonder vragen te stellen.
Hoe gruwelijk en bizar het ook is wat zich hier tijdens de tweede Wereldoorlog allemaal heeft afgespeeld, wij vonden het allebei een bijzondere en indrukwekkende ervaring om hier rond te lopen en met eigen ogen te zien wat er over is van de kampen.

Kokend Krakau
Na een rustig nachtje aan de rand van een park vlakbij Oswiecim en nog vol indrukken van de afgelopen dagen reden we door naar Krakau. We moesten even moed verzamelen om deze stad te gaan verkennen aangezien het ruim 30 graden was, maar we wilden deze stad ook zeker niet overslaan.
We hebben het gehouden op lekker rondslenteren door de prachtige stad, regelmatig schaduw opzoeken en niet te veel willen zien. Na een aantal steden wordt je soms een klein beetje Kerken- en-andere-oude-gebouwen-moe. Wel hebben we de oudste synagoge van Polen bezocht, waar een mooie expositie was met foto’s van de oude Joodse wijk Kazimierz waarbij er foto’s van voor de tweede wereldoorlog en nu in elkaar overliepen.
In dit mooie oude wijkje hebben we heerlijk gegeten, deze keer voor de verandering niet Pools, maar heerlijk Thais, passend bij de tropische temperaturen.
Terug bij de camper die weer ergens bij een park aan de rand van de stad geparkeerd stond dachten we daar een duik te kunnen nemen, maar het water bleek omringd door een soort hoge rotsen waardoor je er onmogelijk bij kon komen zonder nog een heel eind op onze slippertjes door het bijna-donkere bos te ploeteren. Dus dat werd onze eerste koude emmer-douche naast de camper, maar we waren er op dat moment heel blij mee!

Gisteren vertrokken we uit Krakau op een weer snikhete dag en stuitten we onderweg op een Decatlon, waar we lekker even geshopt hebben :) Vervolgens zijn we hierheen gereden en nu zitten we helemaal in het zuiden van Polen tegen de Slowaakse grens aan op een, afgezien van de iets minder vriendelijke ontvangst, prima camping. 

Tot de volgende keer weer!

veel liefs Coen & Wieteke