Follow the yellow reisadvies

Ik weet niet hoe het weer bij jullie is, maar hier komt het met bakken uit de hemel, goed moment voor een update dus!

Grote wasjes, natte wasjes 
Op de camping waar vandaan het vorige verslag kwam zijn we drie nachtjes gebleven, deels om even bij te komen van de volle dagen daarvoor, deels omdat we de door een flinke regenbui de dubbel gewassen was eerst droog moesten zien te krijgen ; ) dat zijn zo van die dingen waar je onderweg tegen aan loopt; waar en hoe doen we de was en blijft het lang genoeg zonnig om alles te drogen. Een wasmachine is op redelijk wat campings wel aanwezig, maar drogers hebben we nog niet veel gezien. Dit zal de komende maanden nog wel een grotere uitdaging worden…. Maar dat zien we dan wel weer.

TatataTatra
Na de rustige dagen op de camping zijn we doorgereden naar het Tatra gebergte en hebben we vanaf het super toeristische, maar wel gezellige dorp Zakopane een prachtige maar pittige wandeling gemaakt in de bergen.
De volgende dag zijn we doorgereden naar de Chocholowska Valley voor weer een mooie, maar iets minder pittige wandeling door de vallei. 

Vervolgens zijn we de grens overgestoken naar Slowakije, die rit door de bergen alleen al was weer geweldig mooi!
We begonnen onze kennismaking aan de Slowaakse kant van de high Tatra’s en vonden een parking op de plek waar de kabel-skiliften naar boven gaan. In de zomermaanden kan je je met de kabellift een heel eind naar boven laten brengen en dan daar een wandeling maken door de bergen. Voor niet-heel-geoefende-bergbeklimmers als ik een geweldige uitvinding om de bergen toch op wat grotere hoogte te beleven, zonder al helemaal kapot te gaan halverwege omhoog. We namen twee kabelbanen omhoog en klommen daar nog een stuk verder via een uitdagend pad over rotspartijen. Echt een geweldige tocht met waanzinnige uitzichten!
Toen wij naar boven gingen was het stralend blauw met een fijn briesje, wat de volgende dag enorme mazzel bleek te zijn geweest, want ’s nachts was het behoorlijk gaan waaien (dat voelden we in de camper ook erg goed) en de volgende ochtend stond er een hele meute teleurgestelde wandelaars beneden, de kabel lift bleek die ochtend niet te gaan.

Na een paar dagen zonder voorzieningen en een heel aantal kilometers in de benen was het, vooral voor mij, wel weer tijd voor een camping. We vonden er een met een heel fijn Slowaaks restaurant erbij waar we lekker konden bijkomen en een kampvuurtje mochten maken.

IJsgrot zonder ijs
De volgende dag hadden we bedacht niet heel veel te ondernemen, maar we vonden op de weg naar de volgende locatie een ijsgrot die je kon bezoeken. Dat leek ons wel wat. We zagen al wel dat er in de grot best wat trappen waren, maar ach, het is lekker koel daar binnen. Dat je vanaf de parkeerplaats nog best een eind steil omhoog moest lopen, dat vond ik op dat moment niet zo’n geslaagde verrassing! Met name omdat het in de grot rond het vriespunt is, maar buiten zeker niet en je dus voor in de grot je lange broek aan had gedaan en twee truien meezeulde…. ggggrrrrr. Maar goed, eenmaal in de grot koelde je heerlijk snel af en het was er prachtig, alleen het woord ijs kunnen ze beter uit de beschrijving halen. De afgelopen winters zijn zo mild geweest in Slowakije dat alle beloofde ijspegels, stalactieten en stalagmieten gesmolten zijn. Er ligt op een plaats nog een smeltend stuk ijs waarvan je zo wel kan zien dat die binnen niet al te lange tijd ook weg is en volgens de gids moet het heel raar lopen wil het ijs nog terug komen. Gelukkig was het alsnog een prachtige grot.

Onverwachte wendingen 
Na een nachtje aan een beekje maar vrij dicht bij de weg gingen we op zoek naar een plekje in de natuur waar we een relax dagje konden houden. En we vonden een prachtige heuvel (zie filmpjes bij Video's) waar je alleen kon komen via een hobbelig modderpad, prima voor ons dus en kleine kans op ander verkeer. We hebben daar de hele dag alleen maar een beetje zitten rondkijken en genieten van het uitzicht. Het waaide best een beetje, maar ach. ’s Avonds werd het wat frisser… en ’s nachts begon het te regenen… en te waaien… en dat ging over naar stormen… en onweren en uiteindelijk stond ons busje te schudden daar boven op de berg en zaten we rechtop in bed van de flitsen en donderklappen.
En toen werden we ’s ochtends wakker met een heel ander uitzicht en keek Coen nog eens naar de reisadviezen en kwam er achter dat het reisadvies voor Slowakije per direct van geel naar oranje ging. Daar baalden we enorm van, want we hadden nog zo veel te zien in Slowakije. Toch besloten we om het reisadvies te blijven volgen, dus op naar Tsjechië!
Die hele dag heeft het geregend en hebben wij doorgebracht in de bus. Uiteindelijk belandden we op een drassig veld aan een meertje, maar waren we al lang blij dat we ergens konden staan en ik dat er een warme douche was. Alleen werd de warme douche nooit warm :( ach ja, zulke dagen heb je er ook tussen.

Hollandse hartelijkheid
De volgende dag scheen de zon gelukkig alweer en reden we door naar een camping van Nederlandse eigenaars in het noorden van Tsjechië. We werden daar hartelijk ontvangen door Bert en Mien, wat een aardige mensen! Ze waren zo vriendelijk en hadden zoveel tips voor wandelingen en fietstochten in de omgeving dat we uiteindelijk drie nachtjes gebleven zijn.
We hebben een wandeling gemaakt in/langs/door/over de rotsen van Adrspach en Teplice, een bizar gebied met hoge, grillige rotsformaties in allerlei vormen. Als je ooit naar noord Tsjechië gaat, breng dan zeker een bezoek aan dit gebied! Wij vonden het een heel bijzonder landschap en de wandeling is super met allerlei trappen en houten planken en smalle doorgangen tussen de rotsen, echt een aanrader! En als je in de buurt wilt kamperen ga je gezellig bij Bert en Mien staan op camping Aktief : )   

Vanochtend zijn we toch maar weer doorgereden en nu staan we in het IJzergebergte, in het hoogst gelegen plaatsje van Tsjechië, wat we nog niet hebben bekeken wegens mist en regen, morgen schijnt het op te klaren, dus voor nu lekker een beetje relaxen.   

Het plan is nu om via het Tsjechisch Paradijs af te zakken naar Praag en dan langzaam aan richting Oostenrijk en vervolgens Italië door te reizen, maar wie weet, we hebben nu ook wel geleerd niet te ver vooruit te plannen…. Dus… wordt vervolgd!

Tot de volgende,
Veel liefs Coen & Wieteke