Baltische verrassingen

Wauw, alweer twee weken voorbij sinds de laatste update en we zijn alweer twee landen verder, tijd om jullie bij te praten!Toen we het vorige verslag schreven waren we nog in Litouwen, de dag erna reden we verder naar  Letland en inmiddels zijn we in Estland.

De fantasiewereld van Orvydas

Onderweg van Litouwen naar Letland gingen we, nieuwsgierig geworden door een beschrijving uit een oude reisgids, op zoek naar de tuin van Orvydas. Volgens het stukje in de reisgids ‘Het Stonehenge van Litouwen’, een fantasiewereld opgebouwd uit allerlei soorten stenen… En dat is niet overdreven, wat een verrassing was dit! De scheppers van deze enorme beeldentuin waren vader en zoon Orvydas. Nadat de sovjetautoriteiten in de jaren zestig besloten dat alles wat met religie of folklore te maken had moest worden vernietigd begon vader Kazys, zelf beeldhouwer van beroep, de wegen en kerkhoven in de regio af te struinen naar waardevolle en bewerkte stenen. Hij transporteerde allerlei objecten naar zijn familieboerderij om vernietiging te voorkomen. Zoon Vilius nam het later over en liet na zijn dood in 1992 een surrealistische tuin achter van op elkaar gestapelde rotsblokken, kruisen, grafstenen en beelden van mythologische figuren.

Wij liepen er rond op een kille, regenachtige dag en wisten niet wat we zagen. We waren bijna de  enige bezoekers waardoor we op ons dooie gemakje door de tuin konden struinen en we vielen van de ene in de andere verbazing. Overal waar je kijkt zie je weer nieuwe beelden, brokstukken en stenen. Juist door de mistige, grijze lucht erachter kreeg de tuin een extra sprookjesachtig sfeertje, echt indrukwekkend!

Letland Wetland

De eerste stop in Letland was het nationaal park Pape dat net over de grens met Litouwen ligt. Daar stonden we op een hele fijne camping aan een prachtig strand, alleen werd het de volgende dag zo winderig en regenachtig dat we besloten om door te rijden en wat stadjes te bekijken, dat leek ons in de regen beter te doen dan wandelen aan de kust. En dat was ook wel zo, alleen heb je het na een uurtje in de regen lopen ook in een stadje wel gezien… dus de dagen erna hebben we het rustig aan gedaan, eindje rijden, stadje bekijken, stukje lezen en gelukkig tussendoor een redelijk zonnige dag op een camping in the middle of nowhere met een kampvuurtje.

Riga

Hoogtepunt van Letland was de hoofdstad Riga, waar we twee middagen hebben doorgebracht, een hele grijze en de volgende een stuk zonniger, wat enorm scheelt in hoe je de stad beleeft! Doordat we beide dagen wat later pas de stad in gingen hebben we deze keer de musea en kerken grotendeels overgeslagen en gewoon lekker door de straten gestruind en genoten van de prachtige gevels, kleuren en indrukwekkend versierde Jugendstil-panden die er te vinden zijn.

In Riga stonden we op een camperplaats bij een kleine jachtwerf die net een week open en van alle gemakken voorzien was. De eigenaar was blij met elke suggestie en liet speciaal voor ons de gloednieuwe wasmachine en droger aansluiten. Toen we er op dag twee achter kwamen dat onze Piet (de camper) een gebroken uitlaat bleek te hebben was hij zo aardig om met Coen mee te gaan naar de garage 200 meter verderop. De arme garagehouder moest met lasapparatuur en al onder onze bus kruipen omdat het gevaarte te zwaar was voor de brug, maar binnen een uur was het euvel verholpen voor een zeer redelijke prijs.

Gauja National Park

Na de stad was het heerlijk om weer een plek midden in de natuur te vinden in Nationaal park Gauja. Helaas was de gratis kampeerplaats aan de Amatarivier die ons zo mooi leek inmiddels voorzien van hekken waardoor het nog wel een kampeerplaats maar niet meer echt een camperplaats was… uiteindelijk vonden we toch een hoekje waar we niemand in de weg leken te staan en besloten we dat het voor een nachtje wel oké was. In het park hebben we een prachtige wandeling gemaakt langs rode zandsteenrotsen en de rivier die door het park stroomt.
Heel verrassend was een expositie van een aantal grote schilderwerken midden in het bos!

Estland

Na Gauja zijn we doorgereden naar Estland, waar we gelijk over de grens een geweldige kampeerplaats vonden, een hele lange brede strook bos aan de kust met vuurplaatsen, droogtoiletten en picknicktafels.
In Estland zijn er veel van dit soort gratis kampeerplaatsen aangeduid met RMK te vinden, ook op de eilanden hebben we er dankbaar gebruik van gemaakt.
De toiletten zijn niet altijd aan te bevelen, dus als ze té vies zijn gebruiken we de porta potti in de camper en douchen is een duik in zee met een snelle zoetwaterdouche achter de camper er achteraan. Een keer in de zoveel dagen zoeken we een camping op voor het bijvullen van water, legen van het toilet, draaien van een wasje en als het mee zit goeie wifi.

Saaremaa & Hiiumaa

Inmiddels schijnt de zon gelukkig al een paar dagen achter elkaar, wat een verademing na wind, kou en regen! Afgelopen zondag zijn we van het vasteland van Estland overgestoken naar het grootste Estse eiland Saaremaa en gisteren hebben we vanaf daar de ferry genomen naar een kleiner eiland Hiiumaa.
Beide eilanden hebben alle ingrediënten voor een heerlijke vakantie, maar zijn nog niet onder de voet gelopen door toeristen zoals onze waddeneilanden.
We hebben alleen geen idee of dat zonder Corona anders zou zijn… überhaupt is Corona nog nooit zo ver weg geweest als hier, je ziet af en toe een papiertje met info hangen en regelmatig een flesje desinfectie staan, maar verder lijkt men zich hier er niet al te veel van aan te trekken.
Op de eilanden vind je voornamelijk heel veel bos, rustige dorpjes, witte zandstranden en tussendoor zo af en toe eens een bezienswaardigheid als een vuurtoren of eeuwenoud kerkje.
Op Hiiumaa staat een van de oudste vuurtorens ter wereld, die al in gebruik is sinds 1533!

Gistermiddag kwamen we onderweg langs Ristimägi of Cross Hill, een bizar stukje bos vol met kruizen en kruisjes gemaakt van in het bos gevonden stokken, stenen, dennenappels etc.
Het verhaal hierachter is dat in 1781 zo’n 1000 Zweden verbannen werden van Hiiumaa en bij het verlaten van het eiland een kruis achter lieten op deze plek. Inmiddels werkt het andersom en zetten bezoekers die voor het eerst op Hiiumaa komen er een kruis bij, het zou geluk brengen om dit te doen.

Het zijn dus heerlijke dagen hier op de eilanden met gisteren een extra feestelijk tintje omdat ik jarig was. Tot mijn grote verrassing vonden we zomaar zonder te zoeken heerlijke Carrot cake!
’s Avonds dachten we lekker uit eten te gaan, maar dat liep ietsje anders dan gehoopt… het enige stadje op dit eiland bleek voor onze begrippen amper een dorp te noemen en we konden slechts één restaurantje vinden dat open was. Een pizzeria, dus op zich altijd goed dachten we, al waren we eigenlijk op zoek naar iets meer Ests. Bij binnenkomst leek het al of zo’n beetje alle zeilers, die we al gespot hadden in de haven waar een zeilregatta gaande bleek te zijn, vandaag ook besloten hadden om pizza te gaan eten. Veel tafels stonden nog vol glazen en borden en het personeel leek redelijk overwerkt. Maar de zeilers waren uitgegeten en er kwamen tafels vrij, dus we gingen toch maar zitten. Toen het meisje dat ons uiteindelijk kwam bedienen vertelde dat alle pizza’s uitverkocht waren hadden we misschien moeten besluiten om op te stappen, maar tegen die tijd hadden we echt wel stevige trek. Er was nog keuze uit vis, kip of een hamburger, we kozen de vis… en ook dat bleek geen goede keuze. We hadden er niet al te hoge verwachtingen van, maar dit stukje vis was wel echt vakkundig gecremeerd. Gelukkig waren de frietjes wél lekker, al waren het niet de gekozen zoete-aardappelfrietjes, hahaha.
Ach, ze deden hun best, denken we, dit etentje gaan we snel vergeten en we doen straks in Tallinn wel een nieuwe poging!

Na een paar nachten op de eerder beschreven kampeerplaatsen hebben we vanochtend maar weer eens een camping opgezocht, met name omdat we door de schone onderbroeken en sokken heen waren en hier een wasmachine is. Dus schrijf ik dit stukje terwijl de was hangt te wapperen in de wind en Coen het eiland nog wat verder aan het verkennen is op de fiets.

Ergens de komende dagen zullen we het vaste land weer opzoeken en koers zetten richting Tallinn. Ook Finland is inmiddels open voor toeristen, alleen twijfelen wij heel erg of we de oversteek daar nog heen gaan maken…. Wordt vervolgd!

Life is good!

Tot de volgende keer, liefs Coen & Wieteke